Englishبراي تغيير زبان بر روي عكس كليك كنيد

فهرست قرآن محشر دات كام

 

 
 

سوره 69: الحاقة - تغيير سوره و ترجمه

 
   

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

آن رخ دهنده (1)

 

الْحَاقَّةُ ﴿1﴾

چيست آن رخ دهنده (2)

 

مَا الْحَاقَّةُ ﴿2﴾

و چه دانى كه آن رخ دهنده چيست (3)

 

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ ﴿3﴾

ثمود و عاد آن حادثه كوبنده را تكذيب كردند (4)

 

كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ ﴿4﴾

اما ثمود به [سزاى] سركشى [خود] به هلاكت رسيدند (5)

 

فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ ﴿5﴾

و اما عاد به [وسيله] تندبادى توفنده سركش هلاك شدند (6)

 

وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ ﴿6﴾

[كه خدا] آن را هفت‏شب و هشت روز پياپى بر آنان بگماشت در آن [مدت] مردم را فرو افتاده مى‏ديدى گويى آنها تنه‏هاى نخلهاى ميان تهى‏اند (7)

 

سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَى كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ ﴿7﴾

آيا از آنان كسى را بر جاى مى‏بينى (8)

 

فَهَلْ تَرَى لَهُم مِّن بَاقِيَةٍ ﴿8﴾

و فرعون و كسانى كه پيش از او بودند و [مردم] شهرهاى سرنگون شده [سدوم و عاموره] مرتكب خطا شدند (9)

 

وَجَاء فِرْعَوْنُ وَمَن قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ ﴿9﴾

و از امر فرستاده پروردگارشان سرپيچى كردند و [خدا هم] آنان را به گرفتنى سخت فرو گرفت (10)

 

فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِيَةً ﴿10﴾

ما چون آب طغيان كرد شما را بر كشتى سوار نموديم (11)

 

إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاء حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ ﴿11﴾

تا آن را براى شما [مايه] تذكرى گردانيم و گوشهاى شنوا آن را نگاه دارد (12)

 

لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ ﴿12﴾

پس آنگاه كه در صور يك بار دميده شود (13)

 

فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ ﴿13﴾

و زمين و كوه‏ها از جاى خود برداشته شوند و هر دوى آنها با يك تكان ريز ريز گردند (14)

 

وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً ﴿14﴾

پس آن روز است كه واقعه [آنچنانى] وقوع يابد (15)

 

فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿15﴾

و آسمان از هم بشكافد و در آن روز است كه آن از هم گسسته باشد (16)

 

وَانشَقَّتِ السَّمَاء فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ ﴿16﴾

و فرشتگان در اطراف [آسمان]اند و عرش پروردگارت را آن روز هشت [فرشته ] بر سر خود بر مى‏دارند (17)

 

وَالْمَلَكُ عَلَى أَرْجَائِهَا وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ ﴿17﴾

در آن روز شما [به پيشگاه خدا] عرضه مى‏شويد [و] پوشيده‏اى از شما پوشيده نمى‏ماند (18)

 

يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَى مِنكُمْ خَافِيَةٌ ﴿18﴾

اما كسى كه كارنامه‏اش به دست راستش داده شود گويد بياييد و كتابم را بخوانيد (19)

 

فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَؤُوا كِتَابِيهْ ﴿19﴾

من يقين داشتم كه به حساب خود مى‏رسم (20)

 

إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيهْ ﴿20﴾

پس او در يك زندگى خوش است (21)

 

فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ ﴿21﴾

در بهشتى برين (22)

 

فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ ﴿22﴾

[كه] ميوه هايش در دسترس است (23)

 

قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ ﴿23﴾

بخوريد و بنوشيد گواراتان باد به [پاداش] آنچه در روزهاى گذشته انجام داديد (24)

 

كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ ﴿24﴾

و اما كسى كه كارنامه‏اش به دست چپش داده شود گويد اى كاش كتابم را دريافت نكرده بودم (25)

 

وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيهْ ﴿25﴾

و از حساب خود خبردار نشده بودم (26)

 

وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيهْ ﴿26﴾

اى كاش آن [مرگ] كار را تمام مى‏كرد (27)

 

يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ ﴿27﴾

مال من مرا سودى نبخشيد (28)

 

مَا أَغْنَى عَنِّي مَالِيهْ ﴿28﴾

قدرت من از [كف] من برفت (29)

 

هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيهْ ﴿29﴾

[گويند] بگيريد او را و در غل كشيد (30)

 

خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ﴿30﴾

آنگاه ميان آتشش اندازيد (31)

 

ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ ﴿31﴾

پس در زنجيرى كه درازى آن هفتاد گز است وى را در بند كشيد (32)

 

ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ ﴿32﴾

چرا كه او به خداى بزرگ نمى‏گرويد (33)

 

إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ ﴿33﴾

و به اطعام مسكين تشويق نمى‏كرد (34)

 

وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ ﴿34﴾

پس امروز او را در اينجا حمايتگرى نيست (35)

 

فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ ﴿35﴾

و خوراكى جز چركابه ندارد (36)

 

وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ ﴿36﴾

كه آن را جز خطاكاران نمى‏خورند (37)

 

لَا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِؤُونَ ﴿37﴾

پس نه [چنان است كه مى‏پنداريد] سوگند ياد مى‏كنم به آنچه مى‏بينيد (38)

 

فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ ﴿38﴾

و آنچه نمى‏بينيد (39)

 

وَمَا لَا تُبْصِرُونَ ﴿39﴾

كه [قرآن] قطعا گفتار فرستاده‏اى بزرگوار است (40)

 

إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ ﴿40﴾

و آن گفتار شاعرى نيست [كه] كمتر [به آن] ايمان داريد (41)

 

وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ قَلِيلًا مَا تُؤْمِنُونَ ﴿41﴾

و نه گفتار كاهنى [كه] كمتر [از آن] پند مى‏گيريد (42)

 

وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ ﴿42﴾

[پيام] فرودآمده‏اى است از جانب پروردگار جهانيان (43)

 

تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ ﴿43﴾

و اگر [او] پاره‏اى گفته‏ها بر ما بسته بود (44)

 

وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ ﴿44﴾

دست راستش را سخت مى‏گرفتيم (45)

 

لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ ﴿45﴾

سپس رگ قلبش را پاره مى‏كرديم (46)

 

ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ ﴿46﴾

و هيچ يك از شما مانع از [عذاب] او نمى‏شد (47)

 

فَمَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ ﴿47﴾

و در حقيقت [قرآن] تذكارى براى پرهيزگاران است (48)

 

وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِّلْمُتَّقِينَ ﴿48﴾

و ما به راستى مى‏دانيم كه از [ميان] شما تكذيب‏كنندگانى هستند (49)

 

وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ ﴿49﴾

و آن واقعا بر كافران حسرتى است (50)

 

وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ ﴿50﴾

و اين [قرآن] بى‏شبهه حقيقتى يقينى است (51)

 

وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ ﴿51﴾

پس به [پاس] نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى (52)

 

فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ ﴿52﴾

   
 

<<صفحه بعد

تمام سوره

صفحه قبل>>

 
 
0.0286