|
|
|
|
|
|
|
| | | و سپاه ما هرآينه غالبآيندگانند (173) | | وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ ﴿173﴾ | پس تا مدتى [معين] از آنان روى برتاب (174) | | فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّى حِينٍ ﴿174﴾ | و آنان را بنگر كه خواهند ديد (175) | | وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ ﴿175﴾ | آيا عذاب ما را شتابزده خواستارند (176) | | أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ ﴿176﴾ | [پس هشداردادهشدگان را] آنگاه كه عذاب به خانه آنان فرود آيد چه بد صبحگاهى است (177) | | فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاء صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ ﴿177﴾ | و از ايشان تا مدتى [معين] روى برتاب (178) | | وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّى حِينٍ ﴿178﴾ | و بنگر كه خواهند ديد (179) | | وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ ﴿179﴾ | منزه است پروردگار تو پروردگار شكوهمند از آنچه وصف مىكنند (180) | | سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿180﴾ | و درود بر فرستادگان (181) | | وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ ﴿181﴾ | و ستايش ويژه خدا پروردگار جهانهاست (182) | | وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿182﴾ |
|
|
|
|
|
|
|
