فرم دادن به موي سر از زمانهاي دور آرزوي خانمها بود. آنها براي دستيابي به اين كار انواع و اقسام روشها را مي آزمودند. فر اولين بار توسط چيني ها و با سفيده تخم مرغ روي موي سر به مرحله عمل در آمد. روشهاي ديگري كه بعد ها بكار بسته شد عبارت بود از اينكه:
1) خانمها موها را به قطعات كوچك چوب مي پيچيدند و بعد سفيده تخم مرغ را براي ثابت نگه داشتن روي آن مي كشيدند و به اين ترتيب فر مو شكل مي گرفت.
2) بعد ها براي فر گذاشتن از حرارت استفاده مي كردند. به اين شكل كه يك تكه آهن لوله شده را روي آتش مي گذاشتند و وقتي كه گرم مي شد، فوري مو ها را به آن مي پيچيدند. دراين مرحله موها حالت فر بخود مي گرفت و به اين ترتيب فر گرم رواج پيدا كرد.
3) بعدها اين شكل از فر گرم حالت كاملتري بخود گرفت يعني وسيله آهني با جريان الكتريكي گرم مي شد و آن را طوري تنظيم مي كردند كه حرارت بيش از حد نشود، ولي در اين شكل از كار هم گاها اتفاق مي افتاد كه موها با پوست سر سوخته و ايجاد زخم مي نمود. بديهي است در اين شكل از كار، زيانهاي بسياري به مو وارد مي شد.
4) بعد فر با بيگودي مخصوص رايج شد. به اين ترتيب كه ابتدا موها را خيس نموده، سپس با بيگودي مي پيچيدند. اين نوع فر بدون ضرر بود، ولي دوامي هم نداشت و در عرض يك الي دو روز از بين مي رفت.
5) در سال 1925 ، در فر گرم تغييراتي بوجود آمد. بدين معني كه تا آن زمان بيگودي ها را به صورت عمودي و قائم به سر مي گذاشتند و موها را با آن مي پيچيدند ولي از آن تاريخ به بعد بيگوديهايي تهيه شد كه بصورت موازي، روي موها قرار مي گرفت و بعد با بخار گرم شده و سپس آن را خشك و باز مي كردند.
6) در سال 1930 فر سر ( اورولد) توسط شخصي بنام Dareit در آمريكا كشف شد و در سال 1940 براي اولين مرتبه در آلمان توسط شركت شوارتسكف تهيه و به بازار عرضه شد. فر سر در دوام ميزامپلي، كاملا موثر اشت. موهاي صاف پس از 1 اي 2 روز ميزامپلي را از دست مي دهند، ولي مو ئي كه فر شده باشد، حداقل يك هفته ميزامپلي را در خود حفظ مي كند.
تاريخچه فر كردن مو در تاريخ 